Pamiętacie, jak we wcześniejszej notce opisywałam zasady dziedziczenia koloru czarnego, czekoladowego i cynamonowego?
Z kolorem bursztynowym jest podobnie.
Kot w kolorze amber musi po obu rodzicach odziedziczyć recesywny gen e. Powoduje on ograniczenie syntezy eumelaniny (czyli czarnego barwnika) i sprawia, że we włosach produkowana jest feomelanina (barwnik żółty) odpowiedzialna za bursztynowy kolor futra. Jeśli kociak odziedziczy po którymś z rodziców dominujący gen E (brak cechy bursztynowego włosa), to gen ten „przykryje” cechę amber i urodzi się kotek w normalnym kolorze.
Zatem bursztynowe koty norweskie leśne są homozygotami recesywnymi.
Żeby było ciekawiej, kot w kolorze amber może być genetycznie czarny (albo rozjaśniony czarny, czyli niebieski) lub też.,.. rudy (albo rozjaśniony rudy, czyli kremowy), przy czym na rudych i kremowych amberach cecha amber nie jest widoczna, za to przekazuj ją, jako homozygoty recesywne, potomstwu.
Rudy amber: Effect vom Trollberg, NFO ets 23 http://trollberg.de/19.html