Na czym właściwie polaga ten amber? – Takie pytania zadawano mi, gdy wraz z moją amberką, Impulse de La Tour d’Eden zadebiutowałyśmy na wystawie w Poznaniu, w listopadzie 2013 roku.
Co sprawia, że koty amber są takie wyjątkowe?
Przede wszystkim – amber jest bardzo rzadkim kolorem występującym jedynie u kotów norweskich leśnych. W Polsce do listopada 2013 były (razem z Impulse) 3 koty amber, przy czym Impulse jest pierwszą hodowlaną kotką norweską w tym kolorze.
Pręgowane kociaki norweskie leśne w kolorze bursztynowym rodzą się czarne lub niebieskie, często ze złotymi refleksami na futrze.
Z czasem pręgi u kociaka zaczynają zmieniać kolor na bardzo charakterystyczny odcień – ni to płowy, ni cynamonowy, ni czekoladowy – kolor bardziej przypomina kolor wyrzuconego na brzeg bursztynu niż klasyczny rudy, stąd taka piękna nazwa umaszczenia kota.
Jednak, jeśli kotek (jako czarny genetycznie kotek, z malutkim recesywnym genem, który właśnie dokonuje takich czarów w umaszczeniu kota) dorośnie i kolor sierści zrobi się bursztynowy, to tak czy inaczej poduszki na paluszkach, nos, czasem i makijaż są czarne (lub seal). Natomiast sierść na poduszkach oraz na końcówce ogona, pozostaje w kolorze czarno-szarym (takie bardzo charakterystyczne refleksy czaro-czarne na bursztynowym futrze).
I tak np Impulse jako 3,5 – miesięczne kocię już wyglądała tak (proszę zwrócić uwagę na zabarwienie pręg na ciele kota, na łapach, na ogonie oraz na kolor paluszków i makijaż wokół oczu.
Te ambery to takie rude koty – chciałoby się powiedzieć. Bo tak, na pierwszy rzut oka – ot, rudy kotek norweski. No – rudy. Ale czy rzeczywiście? Pozwoliłam sobie sfotografować dwa koty, trzymane obok siebie. Po lewej stronie Impulse de la Tour d’Eden, kotka nts 22, czyli amber srebrzysty klasycznie pręgowany , po prawej kocur Nelly Boy of El Retiro*PL d(s) 09 23 (rudy genetycznie srebrzysty tygrysio pręgowany). Teraz dobrze widać różnicę, prawda?
A tutaj możecie obejrzeć rozwój koloru naszej Impulse de la Tour d’Eden 🙂
Z kolei koty bursztynowe niepręgowane rodzą się czarne, z wyraźnymi duchami, okularami i rantem ucha, natomiast wraz ze wzrostem kota ich futro robi się w odcieniu ciepłe. Czarne pozostaje zaś lusterko nosa, a czasem i sierść wokół nosa.
Więcej na temat kotów norweskich w kolorze amber możecie Państwo przeczytać na stworzonej przez nas felinologicznej stronie edukacyjnej: